Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Sinan Dağdelen, hipertansiyon tedavisinde temel yaklaşımın yaşam tarzı değişikliği olduğunu vurguluyor ve ilaç tedavisine hangi durumlarda başlanması gerektiğini anlatıyor: “Tedavide yaklaşım öncelikle yaşam şeklinin değiştirilmesi ve kilo-diyet dengesinin optimal seviyeye çekilmesidir. Yaşam şeklinin değiştirilmesinde izotonik düzenli egzersizlerin artırılması en temel prensiplerdendir.
1) Yüksek Normal HT olanlarda diğer kardiyovasküler major risk faktörleri yok ise herhangi müdahale gerekmez ve takibe alınmalıdır. Bu grupta 1–2 risk faktörü olanlarda yaşam değişikliği yeterlidir, ancak ≥ 3 risk faktörü ve özellikle diyabet var ise birlikte ilaç tedavisi gereklidir. Bu grup hastalarda kardiyovasküler veya renal hastalık var ise erken ilaç tedavisine hemen geçilmelidir.
2) Grade 1 HT olanlarda diğer risk faktörleri yok ise yaşam şekil değişiklikleri birkaç ay denenmeli ve yeterli tansiyon düşüklüğü sağlanmaz ise ilaç tedavisi başlanmalıdır, ancak eğer 1–2 risk faktörü ile birlikte ise ilaç tedavisi için en fazla birkaç hafta beklenmelidir, aksi halde ilaç eklenmelidir. Bu grup hastalarda ≥ 3 risk faktörü, kardiyovasküler veya renal hastalık ve/veya diyabet var ise birlikte ilaç tedavisine hemen başlanmalıdır.
3) Grade 2 HT olgularında diğer risk faktörleri yok ise veya 1–2 risk faktörü birlikte ise yaşam şekli değişikliklerinin yanı sıra istenen hedefe ulaşılamaz ise ilaç tedavisi birkaç hafta içerisinde başlanmalıdır, ancak ≥ 3 risk faktörü, kardiyovasküler veya renal hastalık ve/veya özellikle diyabet var ise birlikte ilaç tedavisi hemen başlanmalıdır.
4) Grade 3 HT derecesinde olan hastalarda her türlü koşulda hemen yaşam şekli değişiklikleri ve ilaç tedavisi başlanmalıdır. Tedavide yaşam şekli değişiklikleri; sigaranın kesilmesini, kilo vermeyi, düzenli egzersiz yapılmasını, sınırlı ve az alkol alımını, tuz alımının azaltılmasını ve beslenmede bitkisel ağırlığın artırılarak satüre çok zincirli yağ alımının azaltılmasını içermektedir. Tedavide en önemli hedef, uzun dönemde toplam kardiyovasküler risklerin maksimum seviyede azaltılmasıdır. İlk aşamada sistolik ve diyastolik tansiyonlar < 140⁄90 mmHg seviyesine çekilmelidir.”